ŚW. KATARZYNA ALEKSANDRYJSKA  PATRONKA PARAFII

W STARYM WIELISŁAWIU

Uroczyście relikwie św. Katarzyny zostały sprowadzone do naszej śwątyni

w XVI wieku z Rzymu przez  OO Jezuitów, którzy pełnili w tym czasie posługę duszpasterską.

Imię Katarzyna wywodzi się z języka greckiego, od przymiotnika katharos - "czysty", "bez skazy".
Katarzyna Aleksandryjska żyła na przełomie III i IV wieku. Wywodziła się z królewskiego rodu, była córką króla Kustosa. Od dzieciństwa zaskakiwała swoim niezwykle chłonnym umysłem. Jej nauczycielami byli najsławniejsi mędrcy, dzięki czemu uzyskała solidne wykształcenie i przyjęła wiarę chrześcijańską.
Znamienici kawalerowie podjęli starania o rękę cudnej panny. Wszystkie propozycje odrzuciła. Kandydatom postawiła bardzo wysokie wymagania: potencjalny małżonek musi być młody oraz dorównywać jej w czterech przymiotach: współczuciu, bogactwie, mądrości i urodzie.

Matka (tajemna chrześcijanka) postanowiła ją zaślubić swemu Bogu. W tym celu zabrała ją do pewnego "świętego pustelnika" Pustelnik ów wyjawił Katarzynie, iż zna takiego, co spełnia wszystkie te wymagania. Kiedy przyszła święta nalegała, aby wyjawił jej co rychlej któż to taki, pustelnik wręczył jej ikonę Teotokos (Matka Boga) i polecił modlić się do Niej. Później sprawy potoczyły się już szybko: Jezus, w towarzystwie swej matki, pojawił się we śnie Katarzyny i założył jej na palec pierścionek zaręczynowy. Jej mistyczne zaślubiny z Jezusem Chrystusem stanowiły częsty temat sztuki renesansowej (m.in. H. Memling, Van Dyck i in.).
Pewnego dnia w Aleksandrii zjawił się cesarz i zorganizował "festiwal" na cześć pogańskich bogów. Związane było to oczywiście z wielkimi ofiarami ze zwierząt.Widząc to Katarzyna, udała się do świątyni i tam wygłosiła monarsze wykład z monoteizmu, prawdziwego Boga i jedynie słusznej wiary.

Rzuciła wyzwanie cesarzowi, aby zaprosił swych najlepszych filozofów na dysputę, w której żywy Bóg i Pan Jezus Chrystus zatriumfuje nad jego martwą idiolatrią. Cesarz się zgodził. Przybyło pięćdziesięciu filozofów, lecz żaden nie mógł dorównać jej mądrością. Mało tego, Katarzyna nawróciła ich na Chrystusa. Rozwścieczony cesarz nakazał spalić ich. Kiedy szli na męczeństwo, błagali Katarzynę, aby modliła się za nich do Jednego Prawdziwego Boga. Po upokorzeniu najmędrszych pogan i czystce wśród inteligencji zarządzonej przez butnego cesarza Maksencjusza, (względnie Maksymiana), oprawca pałając jednak pożądaniem do nieziemskiej urody osiemnastoletniej wówczas Katarzyny, zaproponował jej małżeństwo i połowę władzy w państwie. Byle tylko oddała hołd pogańskim bożkom. Św. Katarzyna ze wzgardą odrzuca zaloty cesarza, odtrąca władzę, potępia komplementy dotyczące jej urody oraz wyraża się z lekceważeniem o mądrości ziemskiej. Nie chciała więc oddać się cesarzowi, tym bardziej, że panną już przecież nie była. Chrystusowi "czystość duszy swej i ciała zachowywała", aż do czasu "przejścia", kiedy pójść miała "do onej niebieskiej łożnicy". "Chrześcijanka jestem, i oblubienica Chrystusowa, jego sobie mam za najdroższą na świecie rzecz, jemum dziewictwo moje poświęciła." - odpowiada dumnie cesarzowi.

Cesarz kazał ją żyłami wołowymi i biczami okrutnie przez dwie godziny siec. Płynęła krew zewsząd, lud płakał, a panna jakoby kamienne ciało miała, nic się na sercu nie mieniła, ochotnie ono na płci i słabości niewieściej odnosząc. Potem wtrącił ją do więzienia na dwanaście dni i głodem morzyć kazał. Daremny był to jednak trud, gdyż w więzieniu Chrystus ją dokarmiał. Co gorsza, pogaństwo poniosło wielkie straty, gdyż Katarzyna w międzyczasie zdołała nawrócić małżonkę królewską Augustę, dwustu żołnierzy oraz zwierzchnika strażników więziennych. Po dwunastu dniach cesarz ponowił propozycję, a wobec odmowy, przygotowano jej główną atrakcję jej korony męczeńskiej: koło z licznymi mieczykami i nożami, na którym miano ją w razie dalszego oporu posiekać. Kiedy już miano tego dokonać przybył Anioł Boży i roztrzaskał koło na kawałki.
Katarzyna poniosła męczeńską śmierć 25 listopada 311r. - została ścięta. Zwłoki św. Katarzyny zniknęły po tym wydarzeniu. Tradycja podaje, że jej ciało zostało przeniesione na górę Synaj przez aniołów Na szczęście dla średniowiecznych miłośników relikwii, dwa wieki później kilku mnichom przyśniło się, że jej szczątki znajdują się na najwyższej górze półwyspu Synaj (zwanej dziś Górą św. Katarzyny). Kiedy się tam udali, okazało się, że faktycznie: były. Justynian ufundował tam klasztor, który znajduje się w dolinie oddzielającej Górę Mojżesza od Góry Katarzyny. Dla pielgrzymów jest to podwójnie atrakcyjne miejsce pielgrzymkowe, gdyż rośnie tam również "krzak gorejący" (tzn. szczep tego krzaka, jak zapewniają mnisi), w którym Pan objawił się Mojżeszowi.

Katarzyna Aleksandryjska Męczennica to jedna z najpopularniejszych świętych chrześcijaństwa Wschodu i Zachodu. Jej rangę wśród świętych obrazuje fakt, że umieszcza się ją wśród Czternastu Świętych Wspomożycieli (elitarne grono świętych, najbardziej wpływowe w niebie). Na podstawie różnych chrześcijańskich wypisów o niej, można się przekonać, że jest patronką najbardziej chyba obciążoną. Patronuje m.in. dziewicom i żonom, modystkom, kołodziejom, garncarzom, garbarzom, młynarzom, piekarzom, prządkom, szwaczkom, krawcowym, żeglarzom, kolejarzom, woźnicom, przewoźnikom, powroźnikom, fryzjerom, zecerom, generalnie wszystkim zawodom, które mają coś wspólnego z kołem lub nożem, ponadto: adwokatom, notariuszom, wzywa się jej w modlitwie o znalezienie topielca. Jest wreszcie patronką nauki, paryskiej Sorbony, wyspy Cypr, konfraterni literackich, literatów, zakonu katarzynek, Nowego Targu, uniwersytetów, bibliotekarzy, drukarzy, uczniów, studentek, nauczycieli, teologów, mówców, filozofów, filozofów chrześcijańskich, grzeszników, uczonych, a także prostego ludu. Jej atrybutami są m.in. filozofowie, z którymi prowadziła dysputę oraz wielkie koło z nożami.

Jej kult był i jest niesłychanie rozpowszechniony. Malowali ją Correggio, Tintoretto, Caravaggio i Raffael.
Była płodna w cuda, jak żaden inny święty. Głos św. Katarzyny Aleksandryjskiej był jednym z trzech, które słyszała Joanna d'Arc.
Ze św. Katarzyną wiąże się także ludowe święto - katarzynki, dziś prawie zapomniane. Katarzynki był to "męski" odpowiednik andrzejek: 25 listopada odbywały się wróżby młodych mężczyzn, dotyczące ożenku i poszukiwania żony. Wróżby te były jednak dużo mniej popularne niż dziewczęce wróżby andrzejkowe i zaniknęły przy końcu XIX w.
Ikonografia - Miecz, korona, książka, palma, połamane wielkie koło z nożami. Czasem ukazywana w trakcie mistycznych zaślubin z Chrystusem lub nawiedzana przez Chrystusa w więzieniu.

Litania do św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy

Kyrie. eleison, Chryste, eleison, Kyrie. eleison.
Chryste, usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu. Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco, Jedyny Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Maryjo, módl się za nami.
Święta Boża Rodzicielko,
Święta Panno nad pannami,
Święta Katarzyno miłością Bożą zraniona,
Wybrana Oblubienico Jezusa Chrystusa,
Piękna lilio czystości,
Dziewico, silna w wierze,
Dziewico, mocna w nadziei,
Dziewico pałająca miłością,
Wspaniałomyślna pogardzicielko świata i jego radości,
Zwierciadło cnót,
Kwiecie męczenników,
Pałająca gorliwością o chwałę Bożą i zbawianie dusz,
Wzorze i Orędowniczko nasza,
Nadziejo i Wspomożycielko nasza w potrzebie,
Można Patronko nasza,

Jezu. bądź nam miłościw - przepuść nam Panie.
Jezu, bądź nam miłościw - wysłuchaj nas Panie.

Od wszelkiego grzechu, wybaw nas Panie.
Od przekroczeń Twoich przykazań i reguły świętej,
Od zaniedbania natchnień Twoich,
Od sideł szatańskich,
Od wszelkiej pychy i zazdrości,
Od ducha nieczystości i nieposłuszeństwa,
Od wszelkich przeszkód do cnoty i doskonałości,
Od potępienia wiecznego,

My grzeszni. Ciebie prosimy wysłuchaj nas Panie,
Abyś nas zachować raczył,
Abyś nam przebaczyć raczył,
Abyś w nas ducha św. Katarzyny obudzić i ożywić raczył,
Abyś w nas wiarę, nadzieję i miłość pomnożyć raczył,
Abyś nam doskonałe zaparcie woli własnej udzielić raczył,
Abyś nam prawdziwe nawrócenie naszych obyczajów udzielić raczył.
Abyś nasze Zgromadzenie obronić i rozszerzyć raczył,
Abyś nas do ostatniego tchnienia w swej służbie zachować raczył.
Abyś umysły nasze do pożądania niebieskich rzeczy podnieść raczył,
Abyś nam kiedyś przez przyczynę i zasługi św. Katarzyny miłosiernym Sędzią być raczył.
Abyś nas wysłuchać raczył,

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas Panie.
Baranku Boży. który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

Chryste, usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas.

Módl się za nami św. Katarzyno,
Abyśmy otrzymali mocnego ducha wiary

Módlmy się:
Boże, któryś Mojżeszowi na Górze Synaj dał przykazania i tamże ciało św. Dziewicy i Męczennicy Katarzyny przez Swoich Aniołów cudownie zachowałeś, udziel nam prosimy Cię, abyśmy przez Jej przyczynę i zasługi do Góry, którą jest Chrystus, dojść mogły, który z Tobą żyje i króluje na wieki wieków. Amen.

Modlitwa do św. Patronki

Święta Katarzyno. której imię noszę, Patronko moja Twojej się opiece w szczególniejszy sposób dzisiaj polecam i proszę Cię, abyś mnie swoim wstawiennictwem przed Bogiem wspierała i ratowała we wszystkich potrzebach moich i wyjednała mi łaskę wiernego naśladowania cnót Twoich. Spraw to, o Droga moja Patronko, abym Bogu dochowała wierności po-śród wszelkich przygód tego życia i zasłużyła sobie na łaskę szczęśliwej śmierci. Amen.

Modlitwa do św. Katarzyny

Święta Katarzyno odznaczająca się głęboką wiarą, męstwem i bezgraniczną miłością do Boga bądź dla nas wzorem chrześcijańskiego życia. Uproś nam łaskę męstwa w wyznawaniu wiary. Pomóż nam żyć według Bożych przykazań. Wstawiaj się za naszą Parafią, abyśmy pozostali wierni wierze ojców naszych. Wspomnij, że jesteś naszą Patronką i uproś nam serca wrażliwe na chwałę Bożą i potrzeby bliźnich.

Katarzyno - módl się za nami (3 razy).

Inne modlitwy

Módlmy się: Boże! Na szczycie góry Synaju dałeś prawo Mojżeszowi i w tym samym miejscu kazałeś świętym swoim aniołom umieścić cudownie dało świętej Katarzyny, dziewicy i męczennicy Twojej; racz sprawić, abyśmy ze względu na jej zasługi i wstawiennictwo mogli dojść do wyżyny, którą jest Chrystus. Który z Tobą Żyje i króluje na wieki wieków. Amen.

Módlmy się: Święta Katarzyno, która patronujesz uczonym, pomagaj za przyczyną swoją uczącym się zdobywać wiedzę, która zbliża do Boga. Kolejarze i tramwajarze czczą cię jako swoją patronkę. Weź w opiekę ich trudną i odpowiedzialną pracę, pomagaj im w czujności, aby dobrze służyli swoim bliźnim. Strzeż życia i zdrowia podróżujących i orędownictwem swoim pomóż dojść do ostatecznego celu. Amen.

Nowenna do św. Katarzyny Aleksandryjskiej
(od 16 do 25 listopada)

I Pieśń
Święta Patronko grybowskiej świątyni
i wiedzy Bożej głęboka znawczyni
coś w Aleksandrii jak gwiazda błyszczała.
Cześć Ci i chwała, cześć Ci i chwała.

Ozdobna w cnoty męczenniczko święta,
o której świat dziś z wielką czcią pamięta
boś życiem swoim dla nieba dojrzała.
Cześć Ci i chwała, cześć Ci i chwała.

II Rozważanie

III Modlitwa
Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo. Chwała Ojcu, z prośbą o jakąś cnotę w nawiązaniu do rozważania (np. o cnotę mądrości chrześcijańskiej, cnotę męstwa itp.).

IV Oracja
Święta Katarzyno nasza Patronko, módl się za nami!
Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych!

Módlmy się: Panie Boże, Ty ukazujesz swoją moc w ludzkiej słabości. † Od Ciebie św. Katarzyna otrzymała silę do zniesienia męczeństwa. * Niech wszystkim, którzy się radują Jej chwałą, wyprasza siłę do przezwyciężania pokus. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, który z Tobą żyje i Króluje w jedności Ducha Świętego. Amen.

Dzień I - 16 listopada
Mądrość św. Katarzyny

Katarzyna, młoda 18-letnia dziewczyna, posiadała wiele prawdziwej mądrości życiowej. Ta mądrość kazała jej patrzeć na ludzi, na życie i świat, prawdziwie Bożymi oczyma. Ona doskonale zdawała sobie sprawę z tego, że żyjąc na tej ziemi jesteśmy tu tylko przez chwilę, że jesteśmy pielgrzymami, wędrującymi do naszej prawdziwej i ostatecznej ojczyzny, jaką jest Niebo. Dlatego niczego na tym świecie nie brała zbyt serio, poza ofiarną służbą Panu Bogu i bliźnim i poza sprawą zbawienia swojej nieśmiertelnej duszy.

Pewnego dnia udała się do cesarza Maksymiana i tam śmiało i odważnie wstawiała się za niewinnie uwięzionymi chrześcijanami. A cesarz podziwiając wielką mądrość życiową i odwagę Katarzyny, chciał ją obietnicami pozyskać do pogańskiej wiary. Kiedy to jednak nie pomagało, kazał ją uwięzić i morzyć głodem, a w końcu skazał ją na śmierć.

Ona zaś kierując się swoją żywą wiarą i chrześcijańską mądrością życiową wolała pójść ochotnie na śmierć męczeńską za Jezusa, niż żyjąc w wygodzie i dostatkach, wieść życie naznaczone hańbą i zdradą Bożej sprawy.

I odeszła po nagrodę do Pana.

Prośmy o prawdziwą chrześcijańską mądrość życiową:
Ojcze nasi, Zdrowaś Maryjo, Chwała Ojcu...

Dzień II - 17 listopada
Świętość Katarzyny

Katarzyna żyła święcie. A żyć święcie to tyle, co mieć codziennie w swojej duszy łaskę uświęcającą, żyć w przyjaźni z ludźmi i z Bogiem oraz ofiarnie służyć każdego dnia Chrystusowi i bliźnim. A nie było to łatwe w tamtych czasach. Były to bowiem czasy pogańskiego Rzymu, czasy niewolnictwa i zepsucia obyczajów. Tak było głównie wśród ludzi bogatych, a wiadomo, że Katarzyna pochodziła z zamożnej aleksandryjskiej rodziny. Ale ona widząc wokół siebie tyle zła, wygodnictwa, pijaństwa, rozpusty, potrafiła być sobą i potrafiła pójść za Chrystusem, zachowując czyste, niewinne serce, godne chrześcijańskiej dziewczyny.

Trzeba nam wiedzieć, że świętość nie jest łatwym życiem, nie jest odgrodzeniem się od świata - ale jest wytrwałą walką ze sobą, jest codziennym otwieraniem serca i dłoni ku Bogu i braciom. A my? Czy my dążymy do świętości? Czy pomimo wielorakiego otaczającego nas zła, potrafimy żyć blisko Boga? Przecież mówi do nas Zbawiciel:,, Świętymi bądźcie, jak wasz Ojciec Niebieski jest święty”.

Prośmy o świętość życiową:
Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo, Chwała Ojcu...

Dzień III - 18 listopada
Męstwo św. Katarzyny

Męstwo św. Katarzyny ujawniło się specjalnie wtedy, gdy dowiedziawszy się o uwięzieniu niewinnych chrześcijan - mając zaledwie 18 lat - odważyła się pójść do cesarza, wielkiego prześladowcy i prosić go o ich uniewinnienie. A potem, gdy cesarz zdumiony jej odwagą i mądrością zaproponował jej dysputę na temat wiary z wybranymi przez niego mędrcami i uczonymi odważyła się stanąć do tej dysputy. Liczyła na swoje wykształcenie, a przede wszystkim na to, że Bóg jej pomoże, i jak mówi opowiadanie, zwyciężyła w tej dyspucie, a niektórzy z nich nawet uwierzyli w Jezusa.

Męstwo jej ujawniło się specjalnie w ostatnich dniach jej życia. Nie zmogła ją przecież chłosta, na którą ją skazano, ani morzenie głodem, ani wyrok śmierci. Koło najeżone nożami, na którym miała być zamęczona, przeraziło ją na pewno - ale jej męstwo pozwoliło jej trwać wiernie przy Jezusie i oddać za Niego swoje życie. Kiedy bowiem koło rozpadło się - ścięto ją mieczem i tak dokonała swego życia.

A my? Czy chętnie i odważnie stajemy w obronie naszej wiary i czy jesteśmy gotowi nawet pocierpieć za Jezusa Chrystusa? Powiedział przecież Jezus: „Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem ich jest Królestwo Niebieskie”.

Prośmy o cnotę męstwa:
Ojcze nasi. Zdrowaś Maryjo, Chwała Ojcu...

Dzień IV - 19 listopada
Wiara św. Katarzyny

Jej wiara była mocna i żywa. Bo jest wiara, chwiejna i słaba - wiara tylko od wielkiego święta. Ale jest wiara mocna i żywa, która kształtuje nasze codzienne życie i wpływa na nasze postępowanie. Taką była wiara św. Katarzyny. Wiara ukazywała jej jasno cel ludzkiego życia, którym jest wieczne szczęście w niebie. Ona dawała jej siłę do przeciwstawiania się złu, którego tak wiele było w ówczesnym pogańskim świecie. Ona była dla niej pokrzepieniem i siłą w kłopotach i cierpieniach codziennego życia, zwłaszcza w godzinie śmierci, Wiara mówiła jej, że wprawdzie straci niedługo to życie doczesne, ale czeka ją za to wielka nagroda w niebie, stosownie do słów Zbawiciela: „Kto straci życie dla Mnie, ten zyska je na życie wieczne”.

Wspominając dziś św. Katarzynę prośmy za jej wstawiennictwem o mocną i żywą wiarę, bo tylko taka wiara dokonuje w życiu człowieka cudów, tylko taka wiara podoba się Bogu i jest zasługująca na wieczne zbawienie.

Prośmy o żywą wiarę:
Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo, Chwała Ojcu...

Dzień V - 20 listopada
Nadzieja św. Katarzyny

Dobrze jest ufać ludziom, ale najlepiej jest ufać Panu Bogu. Bo ludzie nieraz zapomną, a czasem choć chcą, to nie mogą spełnić swoich obietnic. Bóg zaś jest wszechmocny i prawdomówny i stąd Jemu naprawdę można zaufać. Pismo Święte mówi: „Kto zaufał Bogu, nie będzie zawstydzony”. Czego spodziewamy się od Boga? Wyrażamy to w słowach: „Dasz mi grzechów odpuszczenie, łaskę i wieczne zbawienie”.

Dlaczego św. Katarzyna tak odważnie staje w obronie świętej wiary, odrzucając wszelkie obietnice cesarza, i decydując się na okrutne męki i śmierć męczeńską? Dzieje się tak bo wie, że za to wszystko czeka ją wieczna nagroda w niebie. Katarzyna jest pewna, że Bóg spełni swe obietnice, więc ufa Mu całkowicie i ma nadzieję, że za to wszystko co czyni dla Niego i Bożej sprawy, Bóg hojnie jej kiedyś zapłaci.

Czy nasze codzienne życie i postępowanie ożywia również chrześcijańska nadzieja? Czy w dniach ucisku, niepowodzeniu, w cierpieniu i chorobie pamiętamy o słowach Jezusa skierowanych do Apostołów: „Dziś wprawdzie macie smutek, ale nadejdzie dzień, w którym wasz smutek obróci się w radość. Radujcie się i weselcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie”. Oby te Jego słowa były dla nas zawsze otuchą i nadzieją, tak jak to było w życiu naszej patronki św. Katarzyny.

Prośmy o cnotę nadziei:
Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo, Chwała Ojcu...

Dzień VI - 21 listopada
Miłość św. Katarzyny

Pana Boga trzeba miłować ponad wszystko. „Będziesz miłował Pana Boga swego - tak czytamy w Piśmie Świętym - całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem”. Kochać Go nade wszystko, to kochać Go więcej niż ojca i matkę, niż brata i siostrę, więcej niż majątek, niż stanowisko, niż przyjemności tego świata. Tak właśnie kochała Boga św. Katarzyna. Pochodząc z zamożnego rodu i będąc dziewczyną wykształconą, miała wiele możliwości, by żyć w wygodach i dostatku, by móc zajmować ważne stanowiska.

Ale ona miała to wszystko za nic, byle tylko pozyskać Jezusa Chrystusa i żyć według Jego wskazań. A kiedy przyszło wybierać między życiem a śmiercią, zdecydowała się na męczeńską śmierć - bo Bóg był dla niej wszystkim, bo umrzeć dla Niego poczytywała sobie jako zwycięstwo i jako zysk.

A my? Czy i my staramy się kochać Boga ponad wszystko? I czy zdajemy sobie sprawę z tego, że ważnym jest przede wszystkim to, aby kochać Boga nade wszystko i wiernie Mu służyć? Oby w zrozumieniu tej prawdy dopomagała nam nasza patronka św. Katarzyna.

Prośmy o miłość Boga nade wszystko:
Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo, Chwała Ojcu...

Dzień VII - 22 listopada
Św. Katarzyna zwycięża świat

Otaczający nas świat wabi każdego z nas mirażem bogactwa, przyjemności i używania. Tak było też w czasach św. Katarzyny. Ona jednak odrzuciła to wszystko, wiedząc, że majątek i pieniądze to jeszcze nie wszystko. Widać pamiętała o słowach Zbawiciela:,, Nie samym chlebem żyje człowiek”. Odrzuciła też pokusę ziemskiej sławy oraz grzesznych przyjemności, wiedząc, że sława sama przez się nie daje człowiekowi prawdziwego szczęścia, natomiast światowe przyjemności przynoszą tylko wyrzuty sumienia, rozgoryczenie i smutek.

Ona słaba, 18-letnia dziewczyna, zwyciężyła powaby tego świata i pozostała wierna Bogu.

A my? Czy potrafimy oprzeć się złu i płynąć pod prąd chciwości, zakłamania, wygodnictwa, pod prąd moralnego wyuzdania? Oby św. Katarzyna patronka naszej parafii była nam tutaj przykładem i wzorem.

Prośmy o zwyciężanie złego świata:
Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo, Chwała Ojcu....

Dzień VIII - 23 listopada
Św. Katarzyna apostołka Bożej sprawy

Apostołować można w różny sposób: słowem, modlitwą, cierpieniem, przykładem własnego życia. Tak właśnie czyniła św. Katarzyna. Apostołowała słowem zwłaszcza wtedy, gdy w czasie dysputy z pogańskimi mędrcami, tak pięknie I przekonywająco mówiła o Jezusie, że
wielu z nich uwierzyło w Niego. Apostołowała modlitwą, gdy często modliła się za uwięzionych chrześcijan, o nawrócenie prześladowców i wrogów. Apostołowała przykładem, gdy żyjąc w pogańskim świecie, potrafiła wieść życie szlachetne, piękne i czyste. Apostołowała cierpieniem, gdy mężnie zniosła tortury, zadawane jej przez prześladowców i odważnie oddała swoje życie dla Jezusa Chrystusa.

A my? Czy i my apostołujemy słowem, modlitwą, cierpieniem, przykładem swego życia? Mówił przecież Zbawiciel: ,,Bądźcie moimi świadkami”.

Prośmy o ducha apostolstwa:
Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo, Chwała Ojcu...

Dzień IX - 24 listopada
Co uczynił Bóg dla św. Katarzyny?

Widocznie życie św. Katarzyny i jej męczeństwo bardzo podobały się Bogu. skoro jak mówi historia - po śmierci wsławił ją Bóg wieloma cudami. Niewątpliwie dziwnym zdarzeniem było również to, że jej umęczone ciało, złożone w Aleksandrii, zostało potem w czasie najazdu Arabów, szczęśliwie przeniesione na górę Synaj, gdzie do dziś dnia spoczywa w tamtejszym klasztorze. Pewnego rodzaju cudem było to, że jej cześć rozeszła się po świecie, że przywędrowała nawet do Polski, a król Kazimierz Wielki, mając do niej specjalne nabożeństwo, ogłosił ją patronką Akademii Krakowskiej, patronką wielu miast i kościołów. Wśród nich jest również nasza parafia. Ku jej czci ułożono wiele pieśni, a wiele dziewcząt obiera ją sobie i dziś na swoją szczególną patronkę.

Obyśmy wszyscy byli jej prawdziwymi czcicielami, albowiem ona będzie nam wtedy wypraszała potrzebne łaski i dary u Jezusa Chrystusa, a szczególnie łaskę wiecznego zbawienia.

Prośmy o wstawiennictwo i opiekę św. Katarzyny:
Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo, Chwała Ojcu...

Zaczerpnięte z www.parafia-rzeczyca.pl

Wszystkim Katarzynom, które obchodzą dziś swe imieniny składam Najszczersze życzenia: Bożej Mocy na każdy dzień, nadziei, Miłości Chrystusowej, aby wypełniała Wasze serca, która pomaga przetrwać Wszystko! Opieki Świętej Patronki Katarzyny, wytrwałości w  dobrym, w dążeniu do świętości!